Οι απεργιακές κινητοποιήσεις που πραγματοποιούνται κατά διαστήματα έχουν πλήξει δεκάδες κλάδους στη Γερμανία από τα τέλη Ιανουαρίου.
Αλλά γιατί απεργούν τόσοι πολλοί εργαζόμενοι τώρα, τι διεκδικούν και πότε είναι πιθανό να λήξουν οι απεργίες;
Συνεχίζονται οι προειδοποιητικές απεργίες σε όλη τη Γερμανία
Στη Γερμανία, οι πρώτοι μήνες του 2025 έχουν διαμορφωθεί από τακτικές προειδοποιητικές απεργίες.
Οι εργαζόμενοι που εργάζονται στα Kitas, στα νοσοκομεία, στην αποκομιδή απορριμμάτων, στη ρύθμιση υδάτων, στα σχολεία, στις δημόσιες συγκοινωνίες, στην Deutsche Post, στα αεροδρόμια, στις υπηρεσίες εκπαίδευσης ατόμων με αναπηρία, στη φροντίδα ηλικιωμένων, στα κολυμβητήρια, στα θέατρα, στα κέντρα εργασίας και σε άλλες θέσεις του δημόσιου τομέα έχουν συμμετάσχει σε πολλαπλές απεργίες.
Οι απεργιακές κινητοποιήσεις έχουν επηρεάσει και τα 16 ομόσπονδα κρατίδια της Γερμανίας, αλλά με διαφορετικό τρόπο.
Από τον Ιανουάριο, κάθε εβδομάδα έφερνε έναν νέο κύμα απεργιών σε διαφορετικούς τομείς σε διαφορετικά κρατίδια, που διαρκούσαν από 12 ώρες έως πολλές ημέρες.
Γιατί απεργούν τώρα οι εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα;
Οι εργαζόμενοι που συμμετέχουν στις απεργίες εργάζονται στον δημόσιο τομέα.
Οι περισσότεροι από αυτούς, αλλά όχι όλοι, εκπροσωπούνται από το συνδικάτο ver.di.
Το ver.di είναι ένα από τα μεγαλύτερα συνδικάτα της Γερμανίας, εκπροσωπώντας περίπου 2,5 εκατομμύρια εργαζόμενους σε 1.000 διαφορετικές θέσεις εργασίας.
Ως συνδικαλιστική οργάνωση, μέρος της αρμοδιότητας του ver.di είναι η διαπραγμάτευση συλλογικών συμβάσεων (Tarifverträge) για λογαριασμό των εργαζομένων που είναι μέλη της συνδικαλιστικής οργάνωσης.
Οι συλλογικές συμβάσεις είναι συμφωνίες που συνάπτονται μεταξύ συνδικάτων και εργοδοτών σχετικά με τις συνθήκες εργασίας και τους μισθούς των εργαζομένων.
Επειδή οι οικονομικές συνθήκες μεταβάλλονται, οι συμφωνίες αυτές έχουν περιορισμένη διάρκεια ισχύος, συνήθως ένα έτος ή λίγο περισσότερο.
Λίγο πριν λήξει η ισχύουσα συμφωνία, τα συνδικάτα και οι εργοδότες επιστρέφουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Μερικές φορές, οι διαπραγματεύσεις αυτές εξελίσσονται ομαλά και άλλες φορές εισέρχονται σε αδιέξοδο, όπου οι εργοδότες μπορεί να κατηγορούν τα συνδικάτα ότι προβάλλουν μη ρεαλιστικές απαιτήσεις και οι εκπρόσωποι των συνδικάτων ανταπαντούν ότι οι εργοδότες κάνουν ανεπαρκείς προτάσεις.
Σε αυτό το σημείο, ένα συνδικάτο μπορεί να εξετάσει το ενδεχόμενο να καλέσει τους εργαζόμενους σε απεργία, για να επιβεβαιώσει την αξία της εργασίας των εργαζομένων και να ασκήσει πίεση στους εργοδότες να κάνουν μια καλύτερη προσφορά.
Αυτό συνέβη τον Ιανουάριο, όταν τα περιφερειακά τμήματα του ver.di σε όλα τα ομόσπονδα κρατίδια άρχισαν να καλούν τους τοπικούς εργαζόμενους του δημόσιου τομέα σε απεργία.
Οι απεργίες πραγματοποιούνται συχνά στο διάλειμμα όταν τελειώνει ένας γύρος διαπραγματεύσεων μεταξύ ενός συνδικάτου και των εργοδοτών, αλλά πριν αρχίσει ένας άλλος γύρος.
Στην περίπτωση των τρέχουσων απεργιών στον δημόσιο τομέα, οι εκπρόσωποι της γερμανικής κυβέρνησης -που απασχολεί τους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα- και της ver.di, πρόκειται να επιστρέψουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στις 14 έως 16 Μαρτίου.
Τι απαιτούν οι εκπρόσωποι του συνδικάτου από την κυβέρνηση;
Τι ζητούν λοιπόν οι εκπρόσωποι του ver.di να συμπεριληφθεί στη νέα συλλογική σύμβαση εργασίας που θα καλύπτει τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα;
Σε αυτή τη σειρά διαπραγματεύσεων, τα αιτήματα του ver.di είναι αρκετά απλά και ενιαία σε όλους τους τομείς.
Το συνδικάτο πιέζει ώστε οι εργαζόμενοι να λάβουν αύξηση μισθού τουλάχιστον 8%, ή 350 ευρώ το μήνα, και τρεις επιπλέον ημέρες άδειας αδείας στο πλαίσιο μιας συλλογικής σύμβασης εργασίας διάρκειας 12 μηνών.
Το συνδικάτο Ver.di προβάλλει και άλλα αιτήματα που αφορούν περισσότερο τους εργαζόμενους σε ορισμένους τομείς, όπως τα αμειβόμενα διαλείμματα για τους εργαζόμενους σε νοσοκομεία με βάρδιες, αύξηση μισθού 200 ευρώ για τους εκπαιδευόμενους και τους μαθητευόμενους και εβδομαδιαία εργασία 38,5 ωρών για τους εργαζόμενους σε νοσοκομεία της Βάδης-Βυρτεμβέργης.
Το συνδικάτο υποστηρίζει ότι οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα είναι σημαντικά κακοπληρωμένοι σε σύγκριση με εκείνους που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα, παρά το γεγονός ότι εργάζονται περισσότερες ώρες, και ότι ο πληθωρισμός προκαλεί πραγματικές μισθολογικές απώλειες.
Η Γερμανία αντιμετωπίζει επίσης έλλειψη εργαζομένων, οι υπάρχοντες εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα είναι καταπονημένοι, με 500.000 θέσεις εργασίας να μην καλύπτονται.
Καθώς μια γενιά εργαζομένων περνά στη σύνταξη, η ver.di προβλέπει ότι περίπου 1 εκατομμύριο θέσεις εργασίας στον δημόσιο τομέα θα είναι κενές έως το 2030.
Το συνδικάτο υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση αυξάνοντας τις αμοιβές και βελτιώνοντας τις συνθήκες εργασίας είναι ουσιώδες στοιχείο για να καταστήσει την εργασία στον δημόσιο τομέα πιο ελκυστική για τους δυνητικούς εργαζόμενους.
Πότε είναι πιθανό να λήξουν οι γερμανικές απεργίες;
Το πότε θα λήξουν οι απεργίες εξαρτάται από την πορεία των διαπραγματεύσεων στις 14 έως 16 Μαρτίου.
Εάν οι συζητήσεις είναι γόνιμες και τα δύο μέρη καταλήξουν σε συμφωνία, οι απεργίες θα σταματήσουν.
Ωστόσο, οι εργαζόμενοι στις δημόσιες συγκοινωνίες σε διάφορες περιοχές, ορισμένοι από τους οποίους καλύπτονται από διαφορετικά συνδικάτα και συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ενδέχεται να συνεχίσουν τις περιοδικές απεργιακές κινητοποιήσεις.
Εάν η ver.di και τα κυβερνητικά αφεντικά δεν καταλήξουν σε συμφωνία τις επόμενες ημέρες, είναι πιθανό να ανακοινωθεί άλλος ένας γύρος προειδοποιητικών απεργιών στο δημόσιο τομέα, οι οποίες θα σφραγίσουν την περίοδο πριν από τον επόμενο γύρο διαπραγματεύσεων.
Εάν οι διαπραγματεύσεις τραβήξουν ακόμη περισσότερο, είναι επίσης πιθανό το συνδικάτο να προκηρύξει απεριόριστη απεργία.
