Πακέτο βοήθειας ύψους 200 δισ.€: Πόσο χρέος αντέχει η Γερμανία;

By 100 δισεκατομμύρια ευρώ χρέος λόγω του κορονοϊού, άλλα 100 δισεκατομμύρια χρέος για την Bundeswehr και τώρα άλλα 200 δισεκατομμύρια για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης.

Πολλοί αναρωτιούνται: μπορεί η Γερμανία να δημιουργήσει απεριόριστα χρέη;

Πολλοί πιστεύουν ότι τα κράτη δεν μπορούν να χρεοκοπήσουν. Εξάλλου, τα κράτη μπορούν να επικαλεστούν το γεγονός ότι μπορούν ακόμη να επιβάλλουν φόρους στο μέλλον για να πληρώσουν τα χρέη.

Εξάλλου, τα δάνεια δεν αποπληρώνονται ποτέ στην πραγματικότητα- μάλλον, το κράτος έχει τη δυνατότητα να εξοφλεί τα παλιά χρέη με τη βοήθεια νέων χρεών.

Τα κράτη, από την άλλη πλευρά, μπορούν οπωσδήποτε να χρεοκοπήσουν, λένε οι οικονομικοί ιστορικοί. Μόνο κατά τον 20ό αιώνα, υπήρξαν περισσότερες από 100 κρατικές πτωχεύσεις, έστω και αν δεν ονομάζονταν πάντα έτσι.

Άλλοτε ονομάζονταν νομισματικές μεταρρυθμίσεις, άλλοτε περικοπές νομίσματος, άλλοτε αναδιάρθρωση χρέους. Η Γερμανία, επίσης, ήταν δύο φορές αφερέγγυα μετά τους δύο παγκόσμιους πολέμους.

Ήδη σχεδόν 2,5 τρισεκατομμύρια ευρώ χρέος

Σήμερα, βέβαια, η Γερμανία απέχει πολύ από την κρατική χρεοκοπία. Και όμως τίθεται το ερώτημα σχετικά με το πόσο χρέος μπορούν να αναλάβουν οι πολιτικοί χωρίς να προκαλέσουν στρεβλώσεις.

Έως και 200 δισεκατομμύρια ευρώ πρέπει τώρα να προστεθούν για να σταθεροποιηθεί η αγορά φυσικού αερίου και να ανακουφιστούν οι καταναλωτές και οι επιχειρήσεις από τις υψηλές τιμές ενέργειας.

Σύμφωνα με την Bundesbank, το δημόσιο χρέος της Γερμανίας ήταν ήδη σχεδόν 2,5 τρισεκατομμύρια ευρώ στο τέλος του 2021.

…αλλά συγκριτικά η Γερμανία βρίσκεται σε καλή θέση

Ωστόσο, η Γερμανία τα πηγαίνει αρκετά καλά με βάση τα διεθνή πρότυπα. Αυτό φαίνεται σε δύο βασικά στοιχεία: Πρώτον, το μερίδιο του γερμανικού χρέους στην ετήσια οικονομική παραγωγή είναι λίγο κάτω από το 70%- στις ΗΠΑ το μερίδιο είναι πάνω από 120%.

Ο αριθμός αυτός αποτελεί σημαντικό δείκτη για την αξιολόγηση του βαθμού βιωσιμότητας του χρέους.

Δεύτερον, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση πρέπει να πληρώνει σημαντικά χαμηλότερα επιτόκια για το χρέος της από ό,τι άλλες χώρες.

Για σύγκριση: τα δεκαετή ομοσπονδιακά ομόλογα έχουν σήμερα απόδοση περίπου 2,1%, ενώ η απόδοση των δεκαετών ομολόγων των ΗΠΑ είναι λίγο κάτω από 3,8%.

Αυτό σημαίνει ότι: ο ομοσπονδιακός υπουργός Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ μπορεί να δανείζεται πολύ φθηνότερα από την Αμερικανίδα ομόλογό του Τζάνετ Γέλεν.

Αλλά η σύγκριση από μόνη της δεν αρκεί για να απαντήσει στο ερώτημα σχετικά με τα όρια του δημόσιου χρέους.

Επειδή ένας αποφασιστικός παράγοντας για την πιστοληπτική ικανότητα είναι η εμπιστοσύνη. Και η εμπιστοσύνη μπορεί να κερδηθεί μόνο αργά στις κεφαλαιαγορές, αλλά κατασπαταλιέται γρήγορα.

Αυτό ακριβώς βιώνει σήμερα η νέα πρωθυπουργός της Βρετανίας Liz Truss.

Τα σχέδιά της για φορολογικές ελαφρύνσεις επί των πιστώσεων προκάλεσαν αμέσως στρεβλώσεις στις αγορές: η λίρα έπεσε προσωρινά σε χαμηλό ρεκόρ, ενώ τα επιτόκια των κρατικών ομολόγων αυξήθηκαν σημαντικά.

Η Γερμανία, από την άλλη πλευρά, έχει ιδιαίτερη ευθύνη στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με το συγκριτικά χαμηλό χρέος της, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση εξασφαλίζει επίσης μια ορισμένη σταθερότητα εντός της Ευρωζώνης, από την οποία επωφελούνται ακόμη και υπερχρεωμένες χώρες όπως η Ιταλία.

Έτσι, τα επιτόκια των ιταλικών κρατικών ομολόγων βασίζονται επίσης στα επιτόκια των γερμανικών κρατικών ομολόγων.

Πακέτο βοήθειας ύψους 200 δισ.€: Πόσο χρέος αντέχει η Γερμανία; — Πόσο χρέος αντέχει η Γερμανία; | By Andres Victorero

Το κράτος ως νικητής του πληθωρισμού

Η δύσκολη σχέση μεταξύ πληθωρισμού και δημόσιου χρέους αποτελεί ιδιαίτερη πρόκληση. Σε γενικές γραμμές, ο πληθωρισμός βλάπτει τους επενδυτές, ενώ οι δανειολήπτες επωφελούνται επειδή τα χρέη τους αξίζουν λιγότερο με την πάροδο του χρόνου.

Αυτό ισχύει και για το κράτος, το οποίο για το λόγο αυτό χαρακτηρίζεται συχνά ως νικητής του πληθωρισμού – ανεξάρτητα από το γεγονός ότι το κράτος έχει επίσης υψηλότερα φορολογικά έσοδα λόγω της αύξησης των τιμών.

Το γεγονός ότι ο πληθωρισμός βοηθάει το κράτος, τουλάχιστον επιφανειακά, μπορεί να φανεί, για παράδειγμα, από τον δείκτη χρέους: Εάν το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν αυξηθεί λόγω των υψηλότερων τιμών, ο λόγος του χρέους μειώνεται.

Για τα “παλαιά” χρέη, ο πληθωρισμός είναι επομένως καλό πράγμα από την άποψη του κράτους.

Η κατάσταση είναι διαφορετική για το “νέο” χρέος: Εάν οι επενδυτές φοβούνται τον πληθωρισμό, απαιτούν υψηλότερα επιτόκια για να αντισταθμίσουν – ή αρνούνται να δώσουν στα κράτη νέα δάνεια συνολικά.

Από την άποψη αυτή, ο καλπάζων πληθωρισμός μπορεί να οδηγήσει γρήγορα σε εθνική χρεοκοπία.

Χρέος – για ποιο λόγο;

Ανεξάρτητα από τα αμιγώς οικονομικά ζητήματα, ωστόσο, πρέπει επίσης να αναρωτηθούμε για ποιο λόγο το κράτος δανείζεται.

Κατ’ αρχήν, αυτό είναι παρόμοιο με τα ιδιωτικά νοικοκυριά: Τα δάνεια για ακίνητα πρέπει να αποτιμώνται διαφορετικά από τα δάνεια για ταξίδια διακοπών. Αν αναλάβετε χρέος για ένα σπίτι, θα πάρετε κάτι σε αντάλλαγμα.

Yπάρχει επίσης διαφορά μεταξύ του αν το κράτος επενδύει ή αν προωθεί την κατανάλωση. Από τη μία πλευρά, από την άποψη των αγορών: τα χρέη για επενδύσεις είναι πιο βιώσιμα, επειδή, για παράδειγμα, τα μέτρα υποδομής αναμένεται να αποφέρουν έσοδα στο μέλλον.

Η κατάσταση είναι διαφορετική με τα χρέη που αναλαμβάνονται για κοινωνικές δαπάνες. Αυτό ενισχύει μόνο την ιδιωτική κατανάλωση βραχυπρόθεσμα.

Επίσης ένα ζήτημα δικαιοσύνης

Αυτό δείχνει επίσης ότι το χρέος είναι ζήτημα δικαιοσύνης. Οι μελλοντικές γενιές, οι οποίες πρέπει να χρηματοδοτήσουν το χρέος με τους φόρους τους, επωφελούνται επίσης από τις επενδύσεις που χρηματοδοτούνται από το χρέος.

Κατανάλωση με πίστωση δεν σημαίνει τίποτε άλλο από το ότι η σημερινή γενιά πληρώνει μέρος των καθημερινών της εξόδων από τα παιδιά της.

Μην μαθαίνεις τα νέα τελευταίος!

Κάνε Like στη σελίδα μας στο Facebook και ενημερώσου πρώτος για όλες τις τελευταίες εξελίξεις. Έγκαιρη, έγκυρη και ανεξάρτητη ενημέρωση. Όλες οι τελευταίες Ειδήσεις από τη Γερμανία, την Ελλάδα και τον κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.

Δείτε επίσης