Τα τσιμπούρια μπορούν να μεταδώσουν στον άνθρωπο διάφορες μολυσματικές ασθένειες. Η Βαυαρία αποτελεί περιοχή υψηλού κινδύνου για έναν πολύ συγκεκριμένο, δυνητικά θανατηφόρο ιό. Εξηγούμε πώς μπορείτε να προστατευτείτε – και τι πρέπει να κάνετε μετά από ένα τσίμπημα.
Είναι μικρά, έχουν οκτώ πόδια και αυτή τη στιγμή σέρνονται στα δάση και τα λιβάδια σε μεγάλους αριθμούς και πάλι: τα τσιμπούρια. Εκτός από την ενοχλητική φαγούρα και τη γενική αηδία που νιώθουν πολλοί άνθρωποι και μόνο στη θέα των γυαλιστερών, πρησμένων σωμάτων, τα τσιμπήματα κάθε άλλο παρά ακίνδυνα είναι.
Τα μικρά παράσιτα μεταδίδουν μια ολόκληρη σειρά επικίνδυνων ασθενειών, ενώ η Βαυαρία είναι επίσης περιοχή υψηλού κινδύνου για μια ιδιαίτερα επικίνδυνη ιογενή ασθένεια. Μάθετε εδώ πώς μπορείτε να προστατευτείτε προληπτικά και τι πρέπει να κάνετε μετά από ένα τσίμπημα από τσιμπούρι.
Ποια τσιμπούρια υπάρχουν στη Γερμανία;
Τα τσιμπούρια δεν είναι έντομα. Όπως υποδηλώνουν τα οκτώ πόδια τους, είναι αραχνοειδή. Τα τσιμπούρια γίνονται ενεργά από μια θερμοκρασία περίπου οκτώ βαθμών. Ανάλογα με το είδος και το στάδιο, τα παράσιτα μπορούν να βρεθούν όλο το χρόνο σύμφωνα με το Ινστιτούτο Robert Koch (RKI).
Ωστόσο, η κύρια εποχή είναι η άνοιξη και το φθινόπωρο. Σύμφωνα με τους “ρόλους των κροτώνων”, υπάρχουν πάνω από 900 είδη παγκοσμίως.
Περίπου 20 από αυτά ζουν στη Γερμανία, αλλά τα περισσότερα είναι πολύ σπάνια. Στη χώρα, πρόκειται κυρίως για το “κοινό τσιμπούρι του ξύλου” που παραμονεύει σε θάμνους και χόρτα, συχνά και στον κήπο σας. Εκεί προκαλείται το 40% όλων των επικίνδυνων τσιμπημάτων από τσιμπούρια.
Με εξαίρεση τα κουνούπια, τα τσιμπούρια είναι οι μεγαλύτεροι φορείς εξάπλωσης ασθενειών παγκοσμίως. Εντός της Ευρώπης, τα αιμοβόρα καταλαμβάνουν μάλιστα την πρώτη θέση. Μόνο στη Γερμανία, περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι αρρωσταίνουν κάθε χρόνο ως αποτέλεσμα τσιμπήματος από τσιμπούρι.
Μόλυνση από τη νόσο του Lyme
Τα τσιμπούρια μπορούν να μεταδώσουν στον άνθρωπο διάφορες μολυσματικές ασθένειες. Η πιο συχνή ασθένεια που μεταδίδεται στη Γερμανία μέσω τσιμπήματος είναι η νόσος του Lyme, μια βακτηριακή λοίμωξη που προκαλείται κυρίως από το Borrelia burgdorferi, το οποίο είναι ευρέως διαδεδομένο σε όλη τη Γερμανία.
Περίπου το τρία τοις εκατό των παιδιών ηλικίας τριών έως έξι ετών και το επτά τοις εκατό των παιδιών ηλικίας 14 έως 17 ετών δαγκώνονται τουλάχιστον μία φορά από τσιμπούρι μολυσμένο με Borrelia. Σύμφωνα με την ενημερωτική εκπομπή “Tagesschau”, οι εκτιμήσεις για τον αριθμό των κρουσμάτων κυμαίνονται μεταξύ 40.000 και 120.000 ετησίως.
Η νόσος του Lyme δεν είναι πάντα εύκολο να διαγνωστεί, αλλά μπορεί να αντιμετωπιστεί με αντιβιοτικά. Χαρακτηριστικό σύμπτωμα της νόσου του Lyme είναι ένα δακτυλιοειδές κοκκίνισμα του δέρματος, το οποίο εμφανίζεται συνήθως γύρω από το σημείο του τσιμπήματος έως και 30 ημέρες μετά το τσίμπημα.
Σύμφωνα με το “Zeckenstich. ch”: ασθένειες που μοιάζουν με γρίπη, πονοκέφαλοι και πόνοι στις αρθρώσεις, προβλήματα στις αρθρώσεις (αρθρίτιδα Lyme), καρδιακά προβλήματα, δερματικά προβλήματα, διαταραχές της όρασης, προβλήματα ακοής, παράλυση, μηνιγγίτιδα, ψυχολογικά προβλήματα, νευρολογικά ελλείμματα (νευροβορρέλλωση) ή ένα λεμφοκύτταρο από βορρέλια (σύμφωνα με πληροφορίες από το “DocCheck”, ένα ανώδυνο, μπλε-κόκκινο εξόγκωμα ή κηλίδα, συνήθως στο λοβό του αυτιού, στην άκρη του αυτιού, στη θηλή ή στο όσχεο).
Ένας στους εκατό ανθρώπους πεθαίνει
Πολύ πιο επικίνδυνη από τη νόσο του Lyme είναι η εγκεφαλίτιδα που προκαλείται από τσιμπούρια (FSME). Αυτή η ιογενής νόσος, που προκαλείται από ιούς FSME, μεταδίδεται κυρίως στη νότια Γερμανία.
Σύμφωνα με το RKI, ολόκληρη η Βαυαρία είναι περιοχές υψηλού κινδύνου τόσο για τη νόσο του Lyme όσο και για τη FSME.
Σύμφωνα με το “Infektionsschutz”, η λοίμωξη εκδηλώνεται με “συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη, όπως πυρετός, πονοκέφαλος και πόνοι στα άκρα και γενικό αίσθημα ασθένειας.
Σε αυτό το σημείο, το τσίμπημα του τσιμπουριού συχνά ξεχνιέται και τα συμπτώματα παρερμηνεύονται ως κρυολόγημα. Για τους περισσότερους από τους προσβεβλημένους, η ασθένεια έχει πλέον τελειώσει”.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ωστόσο, “η φλεγμονή των μηνίγγων και του εγκεφάλου (μηνιγγοεγκεφαλίτιδα) εμφανίζεται μετά από περίπου μία εβδομάδα. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί φλεγμονή του νωτιαίου μυελού”. Εάν η ασθένεια ξεσπάσει, αυτό συμβαίνει συνήθως μία έως εβδομάδες μετά το τσίμπημα, σπάνια έως και τέσσερις εβδομάδες αργότερα.
Τα συμπτώματα της νόσου περιλαμβάνουν επαναλαμβανόμενο πυρετό, ναυτία, εμετό και βλάβη του νευρικού συστήματος. Οι σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να συνοδεύονται από “παράλυση των χεριών και των ποδιών, διαταραχές της κατάποσης και της ομιλίας, αναπνευστική παράλυση και σοβαρή υπνηλία”.
Οι παραλύσεις, οι πονοκέφαλοι, η μειωμένη ανθεκτικότητα και οι διακυμάνσεις της αίσθησης μπορεί να επιμείνουν για αρκετούς μήνες ως αποτέλεσμα. Μπορεί επίσης να προκληθούν μόνιμες βλάβες.
Η νόσος γίνεται πιο σοβαρή με την αύξηση της ηλικίας. Ιδιαίτερα οι ηλικιωμένοι είναι πιο επιρρεπείς στις επιπλοκές. Περίπου ένας στους εκατό ασθενείς με λοίμωξη του νευρικού συστήματος δεν επιβιώνει από τη λοίμωξη. Οι πάσχοντες δεν είναι μεταδοτικοί.
Σε αντίθεση με τη νόσο του Lyme, υπάρχει εμβολιασμός κατά της FSME. “Η Μόνιμη Επιτροπή Εμβολιασμού (STIKO) συνιστά […] εμβολιαστική προστασία για όλα τα άτομα που ενδέχεται να έρθουν σε επαφή με τσιμπούρια σε περιοχές κινδύνου, περνώντας χρόνο στην ύπαιθρο, καθώς και για άτομα που εργάζονται στη δασοκομία, τη γεωργία ή τα εργαστήρια και συνεπώς κινδυνεύουν από τη FSME στην εργασία τους”.
Άλλες ασθένειες που μπορούν να μεταδοθούν στον άνθρωπο από τσιμπούρια, όπως η ανθρώπινη κοκκιοκυτταρική αναπλάσμωση, η μπαμπεσίωση ή διάφορες ρικετσιώσεις, δεν έχουν ακόμη παρατηρηθεί στη Γερμανία ή παρατηρούνται σπάνια.
Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να προστατευτείτε από τα τσιμπούρια;
Οι πεζοπόροι θα πρέπει να φορούν μακριά ρούχα και ανθεκτικά παπούτσια στα δάση, τους αγρούς και τα λιβάδια. Οι κάλτσες τραβηγμένες πάνω από τα πόδια του παντελονιού δυσκολεύουν τα τσιμπούρια να αναζητήσουν γυμνό δέρμα.
Σύμφωνα με πληροφορίες από το πρόγραμμα “Tagesschau”, ωστόσο, τα προϊόντα κατά των τσιμπουριών προσφέρουν περιορισμένη μόνο προστασία. Σε μια δοκιμή απωθητικών για τσιμπούρια που διεξήχθη από το Stiftung Warentest το 2017, τα καλύτερα προϊόντα κράτησαν τα αιμοβόρα ζώα μακριά για τουλάχιστον έξι ώρες.
Μετά από μια εκδρομή σε εξωτερικούς χώρους, το δέρμα πρέπει να ερευνάται σχολαστικά, αυτό ισχύει και για τα παιδιά μετά το παιχνίδι.
Τι πρέπει να κάνετε μετά από δάγκωμα από τσιμπούρι;
Εάν παρ’ όλα αυτά σας τσιμπήσει, το “Zecken.de” συνιστά την ακόλουθη διαδικασία:
Αφαιρέστε το τσιμπούρι αμέσως μόλις το ανακαλύψετε.
Χρησιμοποιήστε τα δάχτυλά σας ή ειδικές τσιμπίδες για να αφαιρέσετε το τσιμπούρι, μην χρησιμοποιείτε ποτέ βενζίνη, αφαιρετικό βερνικιού νυχιών, λάδι ή οινόπνευμα. Αυτά αυξάνουν τον κίνδυνο μετάδοσης παθογόνων μικροοργανισμών.
Κατά την αφαίρεση του τσιμπουριού, η σωστή τεχνική εξαρτάται από το εργαλείο που χρησιμοποιείται.
Ο χρυσός κανόνας είναι πάντα: αφαιρέστε το τσιμπούρι κοντά στο δέρμα, αργά και με ελεγχόμενο τρόπο.
Απολυμάνετε το σημείο του τσιμπήματος στη συνέχεια με οινόπνευμα ή αλοιφή με βάση το ιώδιο
Μην πανικοβάλλεστε εάν τμήματα του τσιμπουριού (π.χ. το κεφάλι) παραμένουν στο δέρμα. Είναι ακίνδυνα και αποβάλλονται σταδιακά από τον οργανισμό
Εάν δεν είστε σίγουροι για το πώς να αφαιρέσετε το τσιμπούρι, συμβουλευτείτε έναν γιατρό
Εάν τυχόν ερυθρότητα στο σημείο του τσιμπήματος δεν εξαφανίζεται ή εξαπλώνεται, θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως γιατρό. Το ίδιο ισχύει και αν το σημείο του τσιμπήματος πρηστεί πολύ, γίνει επώδυνο, ζεστό και πάλλεται ή αν εμφανιστούν συμπτώματα όπως κόπωση, πυρετός ή πονοκέφαλος
Σημαντικό: Μπορεί να χρειαστούν περισσότερες από τρεις εβδομάδες για να γίνουν αντιληπτά τα συμπτώματα μετά από δάγκωμα τσιμπουριού.
Απορρίψτε τα τσιμπούρια
Τα τσιμπούρια είναι εξαιρετικά ανθεκτικά και μπορούν να επιβιώσουν κάτω από το νερό για έως και τρεις εβδομάδες. Επομένως, το πέταγμά τους στην τουαλέτα δεν οδηγεί απαραίτητα στο θάνατο του παρασίτου. Μπορούν ακόμη και να επιβιώσουν από το πλύσιμο στο πλυντήριο στους 40 °C ή 24 ώρες στους -12 °C σε καταψύκτη.
Ακόμη και η σύνθλιψή τους με το τακούνι ενός παπουτσιού δεν οδηγεί απαραίτητα στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Η σύνθλιψη εξακολουθεί να είναι αποτελεσματική, αλλά είναι προτιμότερο να το κάνετε ανάμεσα με σκληρά αντικείμενα, όπως ένα ποτήρι – σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να ελέγχετε αν το ζώο είναι πραγματικά νεκρό. Μια άλλη επιλογή είναι να κολλήσετε το τσιμπούρι ανάμεσα σε δύο λωρίδες ταινίας και να το πετάξετε στα οικιακά απορρίμματα. Η καύση του ζώου είναι επίσης πολύ αποτελεσματική.
GRland.info – Μην μαθαίνεις τα νέα τελευταίος!
Κάνε Like στη σελίδα μας στο Facebook και ενημερώσου πρώτος για όλες τις τελευταίες εξελίξεις. Έγκαιρη, έγκυρη και ανεξάρτητη ενημέρωση. Όλες οι τελευταίες Ειδήσεις από τη Γερμανία, την Ελλάδα και τον κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.
