Γερμανική γέφυρα πάνω από τον Α99 δεν οδηγεί πουθενά…

Στέκεται μοναχικά στο τοπίο, ακριβώς εκεί, η γέφυρα πάνω από την A99 κοντά στο Grasbrunn- ως μαρτυρία των θαμμένων σχεδίων ανάπτυξης…

Grasbrunn – Επενδυτές και πολιτικοί είχαν κάποτε μεγάλα, πολύ μεγάλα σχέδια για το αγροτικό Grasbrunn: η Saarlandstraße επρόκειτο να επεκταθεί πάνω από τον αυτοκινητόδρομο A99 μέχρι το Keferloh, δεξιά και αριστερά του οποίου επρόκειτο να κατασκευαστούν τεράστιες οικιστικές περιοχές για πάνω από 12.000 άτομα.

Το Grasbrunn επρόκειτο να φτάσει τους 20.000 κατοίκους. Σήμερα, μόνο η φαρδιά γέφυρα “Schwammerl” ή “So-Da” πάνω από τον αυτοκινητόδρομο το μαρτυρά αυτό.

Δορυφορικά σχέδια πόλης για το Grasbrunn

Πρώτα στη δεκαετία του 1960, αργότερα και πάλι το 2009, επενδυτές και πολιτικοί είχαν τα σχέδια δορυφορικής πόλης για το Grasbrunn.

Ένα τεράστιο συγκρότημα κατοικιών επρόκειτο να κατασκευαστεί μεταξύ της περιοχής Keferloh και του αυτοκινητόδρομου A99.

Η Saarlandstrasse επρόκειτο να επεκταθεί πάνω από τον αυτοκινητόδρομο μέχρι την Ständlerstrasse στο Μόναχο, και το Keferloh θα μπορούσε να ενσωματωθεί στο Haar για να δημιουργηθεί μια μεγάλη πόλη ή, πιο πομπωδώς, μια “ευρωπαϊκή πόλη”.

Το 1962 άνοιξε ένα πρατήριο καυσίμων στο Keferloh και δέκα χρόνια αργότερα ο πρώην στενός περιφερειακός δρόμος M17 αναβαθμίστηκε σε ομοσπονδιακή οδό 471 με τέσσερις λωρίδες κυκλοφορίας. Αυτά ήταν τα πρώτα βήματα της νέας υποδομής.

Άλμα ανάπτυξης από 2.400 σε 15.000 κατοίκους

Στα εγκαίνια του νέου δημαρχείου το 1969, ο τότε δήμαρχος του Grasbrunn, Franz Graf, δήλωσε ότι η πόλη και οι πέντε συνοικίες της θα αυξάνονταν από 2.500 κατοίκους “σε 15.000 τα επόμενα χρόνια”.

Ειδικά στον “ήδη καλά προχωρημένο αναπτυξιακό σχεδιασμό στο Keferloh”.

Οι εργολάβοι ακινήτων πλήρωσαν για το νέο δημαρχείο

Η διοίκηση της πόλης στεγαζόταν προηγουμένως στο σχολείο του Neukeferloh.

Οι δημοτικοί σύμβουλοι του Grasbrunn ήταν έξυπνοι και είπαν ότι ενόψει της αναμενόμενης εισροής νέων πολιτών, αυτή δεν ήταν μια κατάσταση για το μέλλον.

Έτσι, οι εργολάβοι πλήρωσαν 550.000 μάρκα για το δημαρχείο, ενώ στο κτίριο στεγάστηκαν επίσης πυροσβεστικά οχήματα, εκχιονιστικά μηχανήματα και οχήματα για τον καθαρισμό των δρόμων.

50 εκτάρια γης νότια και ανατολικά του Keferloh

Τα σχέδια για το Keferloh ξεκίνησαν από τον κτηματομεσίτη του Μονάχου Dr. Höper, ο οποίος απέκτησε σχεδόν 50 εκτάρια γης νότια και ανατολικά του Keferloh.

Ακολούθησαν ως ιδιοκτήτες εταιρείες όπως η “Terrafinanz” και η συνδικαλιστική “Neue Heimat” και, τέλος, ο Alfons Doblinger με τον όμιλο εταιρειών του, συμπεριλαμβανομένων των Dibag και Monachia.

Ο Höper ανέμενε τουλάχιστον 12.500 νέους κατοίκους του Kefeloh, ενώ μέχρι το 1980 το Grasbrunn επρόκειτο να φτάσει τους 20.000 κατοίκους.

Μεταξύ άλλων, σχεδιαζόταν μια τεράστια πολυκατοικία με ταράτσες, παρόμοια με εκείνη του Putzbrunn, στην άκρη του δάσους επί του B471.

Ο χρονογράφος της κοινότητας Rolf Katzendobler κάνει μια αναδρομή…

Ο χρονογράφος Rolf Katzendobler αναφέρει ότι “οι τοπικοί σύμβουλοι ήταν ενθουσιασμένοι με τα σχέδια”.

Κατά συνέπεια, ήταν λογικό, όταν κατασκευάστηκε ο αυτοκινητόδρομος Α99, να κατασκευαστεί μια φαρδιά γέφυρα που θα συνέδεε την Saarlandstrasse με το Keferloh και το Μόναχο.

Έτσι, από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, η γέφυρα Schwammerl ή So-Da βρίσκεται εκεί.

Ο τότε περιφερειάρχης Joachim Gillessen απηύθυνε μια επείγουσα προειδοποίηση με το αρνητικό παράδειγμα του Taufkirchen: μέσα σε λίγα χρόνια είχε αυξηθεί από 1600 σε 12 000 κατοίκους – με ένα τεράστιο βουνό χρέους και κοινωνικές εστίες.

Το δημοτικό συμβούλιο σε απόγνωση

Έτσι, στις 27 Ιουλίου 1976, παρά τις πολυετείς δηλώσεις ότι ήθελαν το Neu-Keferloh και παρά το γεγονός ότι οι εργολάβοι είχαν πληρώσει για το νέο δημαρχείο, το δημοτικό συμβούλιο του Grasbrunn ψήφισε με ψήφους 10-5 να σταματήσει κάθε σχεδιασμό.

Οι εργολάβοι εξοργίστηκαν και μήνυσαν το δήμο για αποζημίωση 91 εκατομμυρίων μάρκων. Αρχικά, το περιφερειακό δικαστήριο του Μονάχου απέρριψε την αγωγή το 1980.

Οι επενδυτές δεν άφησαν κανένα περιθώριο και, σύμφωνα με τον χρονογράφο Katzendobler, προσέλαβαν τον Josef Linsmeier, τότε βουλευτή του CSU, για να “συμβουλεύει” τους δημοτικούς συμβούλους του Grasbrunn στις συνεδριάσεις.

Όμως οι δημοτικοί σύμβουλοι παρέμειναν σταθεροί και το Ομοσπονδιακό Ανώτατο Δικαστήριο έβαλε τελικά τέλος στην υπόθεση τον Οκτώβριο του 1985 απορρίπτοντας την προσφυγή.

Τα σχέδια για την “Ευρωπαϊκή Πόλη” επίσης αποτυγχάνουν

Μετά από πολλές ανατροπές, η έκταση κοντά στο Keferloh ανήκε στον Alfons Doblinger και στον όμιλο εταιρειών του.

Ήθελε να χτίσει εκεί μια “Ευρωπαϊκή Πόλη” το 2009, “με λιγότερους από 10.000, αλλά πάντως σαφώς περισσότερους από 3.000 κατοίκους”.

Για να το επιτύχει αυτό, ήθελε το Keferloh να ενσωματωθεί στο Haar, ο B471 να χαμηλώσει προς τα ανατολικά και να μεταφερθεί σε μια νέα διαδρομή, από το Keferloh μέσω του Finckwiese στο Haar.

Το σχέδιο προέβλεπε τη δημιουργία 3.000 έως 4.000 θέσεων εργασίας και την επένδυση 80 εκατομμυρίων ευρώ- γινόταν λόγος για τη χρηματοδότηση σχολείων και νηπιαγωγείων, ακόμη και ενός πανεπιστημίου, ενός πάρκου και ενός σιδηροδρόμου προς το Keferloh και στη συνέχεια προς το Putzbrunn.

Το Haar και το Grasbrunn απορρίπτουν τα σχέδια

Αλλά τόσο το Grasbrunn όσο και το Haar απέρριψαν τα σχέδια. Δέκα χρόνια αργότερα, στο Keferloh χτίστηκε “μόνο” η νέα έδρα της Bayerische Gewerbebau AG, μέρος του ομίλου ακινήτων του Doblinger.

Αυτό που έχει απομείνει είναι η γέφυρα “Schwammerl” πάνω από τον αυτοκινητόδρομο.

Η περιοχή γύρω από το Grasbrunn θεωρείται προπύργιο των κυνηγών μανιταριών.

Τους αρέσει να χρησιμοποιούν αυτή τη γέφυρα, η οποία είναι απλώς “στέκει εκεί”, ως αριστούργημα ματαιότητας, για να διασχίσουν τον αυτοκινητόδρομο, όπως και οι ποδηλάτες, οι ιδιοκτήτες σκύλων για περπάτημα και οι πεζοπόροι.

Σήμερα, 50 χρόνια μετά την κατάρτιση των σχεδίων, το Grasbrunn εξακολουθεί να έχει λιγότερους από 7.000 κατοίκους.

Κεντρική φωτογραφία αρχείου

GRland – Μην μαθαίνεις τα νέα τελευταίος!